środa, 25 marca 2015












Kiedy w szarości pradawnego czasu
Bóg czynił rzeczy
Stworzył księżyc
Księżyc przychodzi i odchodzi
i znowu wraca
Kiedy w szarości pradawnego czasu
Bóg czynił rzeczy
Stworzył człowieka
Człowiek przychodzi
i odchodzi i nie wraca nigdy
W.Bellon



13 komentarzy:

  1. Przychodzi i odchodzi i nie wraca nigdy.....smutne to bardzo
    ale przeważnie ludzie, jeśli odejście nie oznacza śmierci, wracają
    kiedyś wracają

    odbicie....boskie

    OdpowiedzUsuń
  2. Serce na pierwszym zdjęciu... :)... Ciekawe... Myśl wiersza też mi się podoba...

    OdpowiedzUsuń
  3. Bardzo poczułam i obrazy i tekst i to co powstało.
    Chciałabym zamieszkać w Szarolandii i nie odchodzić z niej

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. tak mi się zachciało tej szarości, ale miałam poczucie, że "nie wypada" zamieszczać jej teraz, kiedy każdy wypatruje wiosny. Szrolandia może być bardzo spokojnym krajem :)

      Usuń
  4. Smutny wiersz, bo treść prawdziwa :(

    OdpowiedzUsuń
  5. oko boga nie na niebie
    a na ziemi

    OdpowiedzUsuń
  6. Wszystko płynie, wszystko się zmienia. Nie masz nic trwałego na świecie poz jednym: samą zmiennością.

    OdpowiedzUsuń
  7. j'aime le reflet dans la flaque et cette ombre mystérieuse !

    OdpowiedzUsuń
  8. Zawsze robisz na mnie wrażenie, to co widzisz, zauważasz, Twoja wrażliwość... piękne!

    OdpowiedzUsuń