w krainie powiek przymkniętych
przystanąłem nad duszkiem czerwonym
w jego blasku zastygłem wzruszony
warto było nad kwiatem sie schylić
by mych dłoni się uczył od nowa
by mych dłoni ciepła skosztował
by wspomnieniem me dłonie opylił
w jego blasku zastygłem wzruszony
warto było nad kwiatem sie schylić
by mych dłoni się uczył od nowa
by mych dłoni ciepła skosztował
by wspomnieniem me dłonie opylił
COOBUS
cudne,słowo i obraz jedno dopełnia drugie. Będzie tryptyk?
OdpowiedzUsuńzanim odpowiedziałam to już sama się przekonałaś, już są trzy, ale czy na tym się zakończy, któż to wie?
UsuńPiękny jest Twój duszek czerwony. Pozdrawiam.
OdpowiedzUsuńcieszę się, że Tobie wielkiej miłośniczce kwiatów podoba się mój skromny maczek ;)
Usuńcóż więcej rzec - piękne!
OdpowiedzUsuńdziękuję bardzo!
Usuń