czwartek, 25 października 2012

 powiadasz: jesień




powiadasz: jesień,
a nadal płynie
ramionami dzikiej gruszy
zapach słońca,
oplata szyję
pomiędzy dwunastą
a kwadrans na październik.
jeszcze nie chcę pytać,
jeszcze mi gra
letni walc
w ogrodzie państwa Strauss
J.Dudek

26 komentarzy:

  1. ale drugie piękne i ten wiersz, nie znałam...

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. właśnie tak bursztynowo było w lesie, nie mogłam się napatrzeć! :)

      Usuń
  2. Dałaś nam piękny wiersz i zdjęcia w tym poście. Ja odpowiadam, że zdjęcia są cudowne. Pozdrawiam.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Wiesz? Jak tak się przejść po różnych blogach, to u każdego jesień jest troszkę inna, choć u każdego piękna :)

      Usuń
  3. ależ piękne to drzewo, z długimi ramionami gałęzi, posiedziałoby się pod nim :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. ramiona długie, mocne, nic dziwnego, że dąb w dawnych czasach był drzewem opiekuńczym.

      Usuń
  4. Odpowiedzi
    1. No jeśli Ty tak mówisz, to tak jest i nie ma odwrotu, bo przecież jesteś moim "szkiełkiem i okiem", badasz szczegóły i nie dasz się zwieść byle jakim plotkom!!!

      Usuń
  5. Odpowiedzi
    1. chciałam napisać i oby jak najdłużej, ale niestety już po niej, już przyszła pani Jesień vel Plucha ;)

      Usuń
  6. takiej jesieni mówię TAK! :) natomiast takiej, jaką mamy teraz za oknem - zdecydowane NIE.... !

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. oj i do mnie dziś przyszła taka jak ta Twoja zaokienna!

      Usuń
  7. Ależ mi się milo zrobiło:) nie zgadniesz dlaczego...bo takie zdjęcia mogłabys zrobic tez w moim lesie, byłyby bardzo podobne. Ale fajnie:))))

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. ..., a może to w Twoim lesie zrobiłam i jadłam z Twojej miseczki ;)))

      Usuń
  8. mija zima, wiosna, lato, jesień
    a Ty pozostajesz niezmienną... mistrzynią zatrzymywania pięknego, szczególnego światła w kadrze

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. dziś wiedziona Twoim przykładem starałam się zatrzymać mgłę, napychałam w kieszenie i za pazuchę i mam jej jeszcze trochę w mokrych butach!

      Usuń
  9. Tyle kolorow... jestem zachwycona!
    Serdecznosci
    Judith

    OdpowiedzUsuń
  10. Ten komentarz został usunięty przez autora.

    OdpowiedzUsuń
  11. Bardzo piękne drugie zdjęcie. Kapitalny kadr.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Cieszę się bardzo z Twej wizyty, no a komentarz bardzo miły, dziękuję!!

      Usuń
  12. campanule, jak zwykle dobrze rozumiesz światło. Pięknie jest!

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. oby natura pozwoliła nam jeszcze trochę pozachwycać się takim światłem, choć mam obawy, że chyba nie pozwoli ;)

      Usuń
  13. Mam dylemat, czy to wiersz jest dopełnieniem
    fotografii, czy zdjęcie wypełnia wiersz. Nastrojowo,cudnie.P.S. Czy ja dobrze się domyślam, gdzie to jest? .

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Wiesz? Czasami bywa tak, że jakiś wiersz tak chodzi mi po głowie, że szukam ilustracji do niego, ale tym razem to był zachwyt bursztynową jesienią, który dał znak do zrobienia zdjęcia, a co bardziej przemawia, to niech każdy sobie wybierze ;)
      Pamiętasz łąke z krokusami? To tam!!!

      Usuń
    2. tak myslałam, pamietam , pamietam ;-)

      Usuń