Kim os­ta­tecznie jes­tem? Dziec­kiem tyl­ko, które lu­bi dźwięk swe­go imienia i pow­tarza je ciągle. 
W.Whitman

Zielo­na ziemia, po­wiadasz? Jest w niej wiele te­matów dla le­gen­dy, cho­ciaż ją dep­czesz w pełnym blas­ku dnia.
J.R.Tolkien

Cu­dow­nych Świąt Wam życzę! 

tej zi­my trud­no o anioły
które pod­czas śnieżnej zawieruchy
płat­ka­mi wiel­kości piór
opa­dają tej no­cy na ziemię
i choć kryją się w sza­rym tłumie
dzięki to­bie wiem
że tu są
ty wiesz że każde­go dnia
życzę ci jak najlepiej
ale głos się we mnie łamie
jak opłatek
którym z tobą się dziś nie przełamię
g.

Mu­minek wyob­ra­ził so­bie, że jest Buką. Zgięty wpół po­suwał się wol­no przez sto­sy mar­twych liści, a po­tem stanął, roz­pościerając wo­koło siebie mgłę. Wreszcie wes­tchnął i spoj­rzał tęsknie w ok­no. Czuł się naj­bar­dziej sa­mot­nym stworze­niem na świecie. 
T.Jansson

tafla szkła

Tafla szkła

Tafla szkła

Tafla szkła

Tafla szkła
Czasami jesteś owadem, a czasami szybą, o którą się on rozbija.
M.Knopfler

A ja prze­cież mogłabym z nim ko­pać stud­nie, gdy­by się oka­zało, że tam, gdzie mnie za­biera, nie ma jeszcze wody.
J.Wiśniewski

zdjęcie: internet

To nie ta­kie jed­nak pros­te spoj­rzeć, gdy się spoj­rze­niem do­tyka bólu.
W.Mysliwski

...Od­kryłem, jak bar­dzo egois­tyczne pot­ra­fi byc szczęście. Szczęście chro­ni się przed wszys­tki­mi, za­myka za sobą drzwi, za­myka okien­ni­ce i za­pomi­na o całym świecie wznosząc wokół so­bie niez­do­byte mu­ry. Szczęscie zakłada, że nie chce­my widziec świata ta­kim, ja­kim jest. Owe­go wie­czo­ru szczęście uka­zało się ja­ko coś nie do zniesienia..
E.E.Schmitt

Sen jest dobry-stwierdził-Ale książki są lepsze
G:Martin

Wspaniali mężczyźni nigdy się nie spieszą

C.Coutler

Nauczyłem się, że niektórzy ludzie są na zawsze, a niektórzy tylko sporadycznie, i że nie mam żadnego wpływu na to, kto będzie na zawsze, a kto od czasu do czasu.
I.Karpowicz

• Nie wszystkie cienie są złe. Uciekać musimy tylko przed cieniem, który światła nie potrzebuje, żywi się sam sobą

• D.Terakowska.

Są osoby, które się pamięta, i osoby, o których się śni.

C.R.Zafon

Piękny wieczór, jak to pięknie mieć kilka godzin wolnych... To nietrudne, wystarczy je ukraść.
Alba de Céspedes

Tu kwiecie samo dokoła wynika,
Za tyle wdzięków, za taką obfitość
Uprasza tylko człowieka o litość.
G.G.Byron

Stoją pośrodku..., obejmując się i płacząc z radości, tym razem płaczą z radości.
J.Frey

Ricewid spróbował zamknąć oczy, ale jego wyobraźnia nie miała powiek i gapiła się ciągle. 
T.Pratchett

(...) jedyną granica jaka ci została jest świat rzeczy niepojętych, idee, opowieści, muzyka, malarstwo.
Ch.Palahniuk

• Samotność zawsze była dla niego  tylko chwilą wyczekiwania na powrót do świata pełnego więzi

K.Shamsie

To, że milczę, nie znaczy, że nie mam nic do powiedzenia.
J.Carroll

szept mistrala

szept mistrala

szept mistrala

mistral (prowans<wiatr mistrz, od Maestre- mistrz, pan)suchy, zimny porywistywiatr wiejący w południowej Francji)

Wszystkie wiatry typu fenowego, powstające w czasie przesuwania się mas powietrza przez łańcuch górski, powodują stan szczególnej pobudliwości psychicznej i fizycznej nawet u osób zwykle niewrażliwych na zmiany pogody. Spada wówczas koncentracja uwagi, wzrasta niechęć do jakiegokolwiek wysiłku i rośnie skłonność do agresji. W szwajcarskim sądownictwie występowanie fenu uznawane jest nawet za okoliczność łagodzącą przy wydawaniu wyroków! Także we Francji przestępstwa popełniane podczas mistrala rozpatruje się łagodniej. 

szept mistrala

Francja -szept mistrala

Czy znasz nastrój i życie w południowych miasteczkach Francji? Zawsze o tobie myślę i tak mi żal, że nie jesteśmy razem. Mielibyśmy tyle tematów do rozmowy i tyle okazji do przeżywania tego, co innym wymyka się, przecieka między palcami i wydaje się nudną monotonią.
A.Bobkowski

inspiracja wystawą w  Galerii Artpub :)

Ciotka Matylda cała w papilotach
ma rozpieszczonego kota
i nadzieję, że się jeszcze zmieni świat
J.Hinatowicz

Compostelle

       Zmierzamy w kierunku południowo-zachodnim jak ptaki odlatujące na zimę.
Wieś nazwana imieniem kolejnego świętego, Zatrzymujemy się, żeby chwilę odpocząć i posilić się przy  małym kościółku ocienionym drzewami.

      Nagle, dwony ogłaszają czyjąś smierć długim i jękliwym biciem. Może ktoś właśnie opłakuje swego bliskiego, a może nie ma już nikogo, żeby go opłakiwać, a sąsiedzi kiwają głowami i mówią: "95 lat to piękny wiek".

        Jemy kanapkę z szynką i myślimy o zmarłym, którego nie znaliśmy.
Każdy dzień naznaczony jest czyimiś obecnościami i nieobecnościami.
Niedawno poznani ludzie, którzy poszli szybciej, dalej, zostawiają na stole kartkę, że byli, że poszli, że spotkali tego a tego.
Czyjaś ręka układa strzałkę z suchych patyków, bo skręt jest ledwie widoczny.

Compostelle 

Spotkania

To moja przystan na dzisiaj,
Odrobinę Polski, tej przez bardzo duże P
spotkane gdzieś na zachodzie.
Gospodarz, Polak z pochodzenia, więc dziś wieczorem w programie pisanie listu do naszej ojczyzny. Dziwne są dzieje ludzkie i drogi, bo też dziś spotkamy, po raz ostatni na camino, koleżankę poznana w drodze, a przecież już kilka dni temu pożegnaliśmy się na dobre. Piękny dzień.

Compostelle
 w krainie orzechów, kaczek i trufli.

Fasady mijanych domów sa jak twarze spotykanych osób.

Każdy dzień to zbiór twarzy, które przypominam sobie przed snem jak zadane lekcje. Dwie białe staruszeczki gołąbeczki z nareczem bielizny zajętej ze sznurka. Każda chce szybko opowiedzieć swoje ponad osiemdziesiecio-letnie życie, że mąż zmarł przed trzema laty, że syn daleko. Chciałyby nas zaprosić na kawę, tak bardzo ciekawe obcych ludzi.
Innym razem, rozmowa w rytmie naszych kroków,  ostrożnie, powoli, unikamy nachalnych pytań. Przejścia życiowe, choroby, to czasem dodatkowy bagaż obok plecaka.