wtorek, 16 października 2012

Do mroku naglisz mnie

I to już wszytko już nic nie mów, spójrzmy na siebie jeszcze raz.
Za oknem zmierzch miedziane niebo, słońce zachodzi znów na wiatr.
SDM

22 komentarze:

  1. Można marzyć i śnić przy tak cudownym zachodzie. Pozdrawiam./BA/

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. i ja tak też się rozmarzyłam robiąc te zdjęcia!!!

      Usuń
  2. Słońce zachodzi nie tylko na wiatr, ale może i na deszcz niestety. Pozdrawiam.

    OdpowiedzUsuń
  3. Odpowiedzi
    1. jechałam za tym zachodem kilka dobrych kilometrów, bo było piękne niebo, ale wokół dużo krzaczorów ;))

      Usuń
  4. podoba mi się w nim przestrzeń, zauważyłam to dłuższym wpatrywaniu się w zdjęcie. Wywołuje emocje, och po prostu piękne.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. jak pisałam Anetce, tej właśnie przestrzeni szukałam ;))

      Usuń
  5. Un ciel étonnant... Merci pana Libellule de votre passage sur mon blog.
    Monika

    OdpowiedzUsuń
  6. Pardon !... Je viens de m'apercevoir de mon erreur. Où faut-il avoir la tête pour confondre une campanule avec une libellule ?...Pardon, pardon, Campanule !...

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. ça ne fait rien! Je suis polonaise, j'aime les fleur et le mot "campanule" sonne pour moi très joli mais "libellule" est aussi pas mal ;)))

      Usuń
  7. Cudowne! Jak ja lubię SDM... rozpłynąć się można przy tych dźwiękach i widokach :)

    OdpowiedzUsuń
  8. Jak zwykle nic ujac i nic dodac!
    Serdecznosci
    JUdith

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. to i mnie nie wypada nic dodawać ;)) oprócz serdecznych pozdrowień

      Usuń
  9. Nie trzeba słów, pięknie i tyle!

    OdpowiedzUsuń
  10. I find it so sweet that you also join for Leontien....love Ria...xxx...

    OdpowiedzUsuń
  11. granatowa kołdra nieba z czułością przykrywa ziemię idącą spać

    OdpowiedzUsuń