skrawki codzienności
Małe wahanie
Piękne wahanie
Znów serce ośmieli
Lecz czy tu zostanie?
Zostać nie może
Mówi pośpiesznie
A w swoich myślach
Ma myśli wciąż grzeszne
Złożona jest postać tego wahania
Radość przynosi
Zostawia rozstania
Więc kiedy do świata
Je swego wpuściłeś
I na pięć minut znowu ożyłeś
Otul je słodko
Przepuść przez życie
Bo dzięki niemu jest w tobie marzyciel
M.Olszewska
Wiersz piękny, ale to nie skrawek codzienności, to miłe życie. Pozdrawiam.
OdpowiedzUsuńmiły skraweczek, a Twój dobry nastrój, już powrócił??
UsuńObrać czy nie obrać..oto jest pytanie-wahanie...
OdpowiedzUsuńi tak to się wahamy na każdym kroku ;)))
Usuńpiekne...
OdpowiedzUsuńdziękuję!!
UsuńŚwietnie dopasowałaś wiersz do zdjęć.
OdpowiedzUsuńPozdrawiam:)
staram się bawić tą zwykłą codziennością!!
Usuńgotujący mężczyzna- lubię to!
OdpowiedzUsuńja też!!! ;))
Usuń