czwartek, 27 grudnia 2012

Ścieżką aż po ....




I nad lasem pociemniałym
Widać tarczę z miedzi całą.
Czemu cisza wokół?
Czemu muzyki tak mało?
O.Mandelsztam

14 komentarzy:

  1. Odpowiedzi
    1. Dziękuję. Tego dnia z jednej strony był ten łeb księżyca, a z drugiej bardzo ciekawy zachód słońca, udało mi się zrobić tylko te zdjęcia i jedno i drugie znikło jak za dotknięciem czarodziejskiej różczki

      Usuń
  2. płynie z nich nuta spokoju !! cudowne ;)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. chyba tego szukam po całym tym zamieszaniu świątecznym ;)

      Usuń
  3. Bardzo podoba mi się zwrotka wiersza i pasuję mi do zdjęcia, chociaż "tarcza" ma nie ten kolor :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. obiecuję, że następnym razem przemaluję księżyc ;)))

      Usuń
  4. Magiczna chwila...magiczna cisza...

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. fajne są takie chwile i chwilki, trzeba je łapać i nanizywać na sznurek :)

      Usuń
  5. Melancholijna ścieżka, piękna!

    OdpowiedzUsuń
  6. Za każdym razem składam w jedno frazy wierszy ze zdjęciami.
    Obrazy w jakiś sposób oddają Twój sposób odczuwania cytowanej poezji.

    OdpowiedzUsuń
  7. spokojnie i cicho na tych zdjęciach :)

    OdpowiedzUsuń
  8. Twoje pejzaże wciąż zachwycają i ta niesamowita harmonia

    OdpowiedzUsuń
  9. J'adore !!
    c'est très sombre et beau

    OdpowiedzUsuń
  10. Twoje zdjęcia są piękne.
    Czuję tutaj ciszę, spokój, odprężenie.
    Pozdrawiam

    OdpowiedzUsuń