niedziela, 26 sierpnia 2012

Drzwi





Pukam do drzwi kamienia.
-to ja wpuść mnie.
Słyszałam, że są w tobie wielkie puste sale,
Nie oglądane, piękne nadaremnie,
W.Szymborska

12 komentarzy:

  1. Przestrzeń za zamkniętymi drzwiami zawsze intryguje:-)

    OdpowiedzUsuń
  2. ja zamykam pewnie drzwi , tak szczelnie jak te.
    Ładne połączenie ciepła drewna i chłodu kamienia. Coś niesamowitego jest w zamkniętych tych drzwiach i wydeptanym progu- pokłon wiekom składam.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. mnie urzeka jeszcze ich białość, one wyglądają tak jakby ktoś wyłowił je z morza :)
      W takich miejscach jak to, ja też lubie te spotkania z czasem, tak bym chciała przez chwile zobaczyć ludzi, którzy przed stu laty przechodzili przez ten próg!

      Usuń
    2. Zgadzam się z Tobą, możemy sobie to tylko ich wyobrazić. Progi naszych domów, tez już mają swoje historie , to sa już nasze historie,

      Usuń
  3. bardzo klimatyczne zdjęcie, tekst świetnie dobrany.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. cieszę się, że Ci się podoba, bo bardzo je lubię, te drzwi!!!

      Usuń
  4. ale piękne, gdzieś Ty je dostrzegła ;)?

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Jo, to są drzwi kościelne. To pamiątka z tegorocznych wakacji i właściwie też pomysł na tą małą serię, bo właściwie prawie wszystkie kościoły były zamknięte, więc mogliśmy podziwiać je tylko z zewnątrz no i .... drzwi. Nie masz pojęcia ile klamek naciskałam bez skutku, w tych to nawet nie ma klamki, ale przyrzekam, że to nie ja ją oberwałam ;)))

      Usuń
  5. Ciekawe to wgłębienie w progu, może od ludzkich stóp...

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. myślę, że tak i tak powstała szpara, że nawet mysz by się przecisnęła; biedna mysz kościelna :))

      Usuń