Przegapiłam przejście albo nie chciałam dostrzec drzwi, za nimi
kobiet. Ich dźwięcznych głosów, które trudno porównać, przychodzą
kiedy chcą i odchodzą. W pamięci zakopują grzechy. Głęboko
ile się da M.Południak
bardzo prawdziwe, wyjątkowo mocne przeżycie , które potrafi unieść... moja córka powiedziała do mnie : mój grzech nie jest Twoim"- no właśnie co to jest ten grzech .
Dreszczowo niepokojące zdjęcie. Tak szybko minęła młodość. Nie przegapmy się.
OdpowiedzUsuńMocne zdjęcie, świetna ilustracja :*
OdpowiedzUsuńmocne :)
OdpowiedzUsuńla solitude peut-être, mais la belle lumière donne de l'espoir
OdpowiedzUsuńPiękny obraz i wiersz...
OdpowiedzUsuńsmutne takie...
OdpowiedzUsuńŚwietne zdjęcie do wiersza, niepokojące trochę. Pozdrawiam.
OdpowiedzUsuńmocno czuję.
OdpowiedzUsuńbardzo prawdziwe, wyjątkowo mocne przeżycie , które potrafi unieść... moja córka powiedziała do mnie : mój grzech nie jest Twoim"- no właśnie co to jest ten grzech .
OdpowiedzUsuń