bez koloru, bez zapachu

                         Czy komuś cieknie ślinka na widok tego jabłka?  Pewnie nie ;)  Właśnie, tak to chyba jest, że  trudno zachwalać walory smakowe za pomocą zdjęcia czarno białego.

                        Przypomina mi to pewną historyjkę z mojego życia: Miałam wtedy może 11 lub 12 lat  i sporo dziwnych pomysłów i kiedy w sklepie zobaczyłam barwnik spożywczy w kolorze malinowym, to natychmiast zakupiłam. W domu zaczęłam przeprowadzać eksperymenty. Dodanie wyżej wspomianego barwnika do herbaty jakoś nie wywołąło specjalnych efektów, więc kombinowałam dalej. Postanowiłam do celów  naukowych wykorzystać jajecznicę, która wówczas była moim ulubionym daniem i to taka jedzona prosto z patelenki.
                      Różowa jajecznica na patelni w szro-burym kolorze okazała się być niejadalna. Sprawdziłam to na dość dużej populcji, bo na wszystkich członkach rodziny. Postanowiłam przysmak przełożyć na neutralny biały talerzyk, ale okazało się, że to nie była wina zestawienia kolorów, to mój mózg buntował się przeciw temu, że obraz widziany moimi oczętami nie był zgodny z jakimiś wzorcami zapachowymi, które zanotowane były w jednej w jego szufladek.
                      Teraz chciałabym przez chwilę znów być tą małą dziewczynką i odkrywać jak zmienia się świat, kiedy usuniemy kolory. Jabłko przestaje być "jabłkiem", a staje się bardziej formą geometryczną, czy coś jeszcze uda mi się odkryć?