Spaceru przy tak pięknym niebie bym się nie obawiała :)
Moje stany lękowe chciałabym wyprowadzić tak daleko, żeby się zgubiły i nigdy nie wróciły. I żeby nawet tak cudne niebo im nie pomogło :D
ależ niebo... jak budyń, albo lukier. Spacery w takie wieczory, jak na fotografii, muszą być przyjemne i relaksujące :)
Spaceru przy tak pięknym niebie bym się nie obawiała :)
OdpowiedzUsuńMoje stany lękowe chciałabym wyprowadzić tak daleko, żeby się zgubiły i nigdy nie wróciły. I żeby nawet tak cudne niebo im nie pomogło :D
OdpowiedzUsuńależ niebo... jak budyń, albo lukier. Spacery w takie wieczory, jak na fotografii, muszą być przyjemne i relaksujące :)
OdpowiedzUsuń